Van het scheidsrechtersfront (206)

1 mei 2017
de Webmaster

Scheidsen zaterdag 6 mei:
VR1: Jan Eising
2e: Albert Gerding
4e: Johan Schutten
JO17-1: Martina Boer
JO15-2: Joost van het Reve
JO13-2: Albert Zuring
JO13-3: Johan Boer
JO11-2: Wout Bazuin
JO11-3: Lars Hilberts
JO9-1: Niels vd Weg
JO9-2: Erwin Bron

“Vroeger” was er maar een kleurencombinatie voor de voetbal scheidsrechter en die was zwart, van top tot teen. Niks geen witte streepjes. Omdat de scheidsrechter steeds meer in beeld kwam op de tv dacht de kledingindustrie daar een slaatje uit te kunnen slaan. En zo geschiedde. Momenteel zie je , in mijn ogen, de meest bizarre kleuren over het veld paraderen. Als het even kan blijf ik zwart trouw…..Ook bij andere sporten is een arbiter (soms meerdere) aanwezig. Zo komt een volleybalscheids niet uit zijn of haar stoel, voordeel is wel dat deze altijd op een hoog niveau fluit. Bij de rugbyscheids valt mij de opvallende toon van zijn fluitje op. Misschien moeten we bij het voetbal ook gebruik maken van deze fluitjes…..respect dwingt het in ieder geval wel af. Dan zijn er ook nog de hockey en basketbal scheidsrechters, altijd in een lange broek. Waarom? Wie het weet mag het zeggen.

Afgelopen week weer met de vv Beilen om tafel gezeten met als doel om de arbitrage gezamenlijk te regelen in de nabije toekomst. Er wordt nu gewerkt aan een beleidsstuk zoals dat zo mooi heet waarin alle aspecten van de clubarbitrage aan bod komen. Eind komend seizoen of begin volgend seizoen zullen we informatie bijeenkomst organiseren waarvoor alle huidige clubscheidsrechters van de beide verenigingen worden uitgenodigd.

Voor wat betreft het geven (tonen) van kaarten staat een ding vast: eens gegeven (getoond) blijft getoond. Toch heb ik daar onlangs een uitzondering op gemaakt. Tijdens de wedstrijd werd vanuit de dug-out een opmerking gemaakt over de kwaliteit van mijn bril, en wel op een dusdanige wijze dat een gele kaart op z’n plaats was. Aangekomen bij de dug-out zaten daarin een man of vijf en een vrouw, die viel af als dader gezien de zwaarte van de daders stem. Ook stonden rondom de dug-out enkele mannelijke supporters. Tja en daar sta je dan…..je kunt maar een ding doen en vragen. Een der wisselspelers stak netjes z’n vinger op en dat werd beloond met een gele kaart. Het was de enige kaart tijdens dat duel. Betreffende speler kwam mij netjes bedanken voor de wedstrijd. Omdat hij zo “sportief” was om z’n vinger op te steken en niet te wijzen naar een van de rond de dug-out staande supporters heb ik de gele kaart ingetrokken. Ben niet van plan om daar gewoonte van te maken maar in dit geval dus maar de uitzondering die de regel bevestigd.

Albert Gerding
06-41104773