‘Één mooie dag maakt nog geen zomer.’ – E.R.

‘Jij hebt allemaal boven de 1000!’ riep Edwin.

‘Jij dan?’ vroeg ik hem.

‘Oh ja, ik ook. Maar jij hebt hoger!’ lachte hij.

‘Prijskaarters!’ gaf Joost ons ervan langs.

Geert en Ria waren er weer, de mannen Hepping, Arie P en dhr. Zuring waren ook van de partij. Peter had zich netjes afgemeld. Geert de spreekstalmeester pikte het stokje moeiteloos op van de plek waar hij hem einde vorig seizoen had gelaten. We konden beginnen!

Ik kreeg rake klappen van Willie (met I E). Ze is een deugniet. ‘Fré las het verslag.’ Liever kreeg ik geen klappen van Willie, pijnlijke slagen troefde ze in en hoppakee wij gingen nat. Gelukkig ging ronde twee beter en ik was blij dat Aard deze avond op de kalender had genoteerd. De kalender. Heb ik u al verteld dat daar alles op genoteerd moet worden?! Anders mag je niet van huis. Als het niet op de kalender staat gaat het thuisfront er vanuit dat je thuis bent. Gelukkig is Aard door de wol geverfd. Ik kan veel van hem leren. ‘Ach, soms valt het goed,’ merkte hij schouderophalend op terwijl hij vijftig roem binnenharkte op een onwaarschijnlijke slag waar de ‘vijand’ (Jan B spreekt vriendschappelijk over vijanden) eigenlijk niet op had gerekend.

Pauze. In de pauze vindt altijd de verloting plaats en dan komen de contanten op tafel. ‘Voor vijf euro alsjeblieft.’ ‘Graag gepast betalen.’ ‘Potverdikke geen probleem.‘ Dan mag je grabbelen in de ton en probeer je nieuwsgierigheid dan maar eens te bedwingen. Albert was zo fanatiek dat ie kramp in z’n been kreeg.

De avond vorderde en ronden drie en vier voerden de druk op. De spanning zit hem in de snelheid van je medespelers. De één weet na twee slagen al wie welke kaarten in handen heeft. Er vanuit gaande dat iedereen logisch kaart, maar dan komt Sjakie die Sjoerd wist te verrassen door z’n vrije harten tien in handen te houden en te doen alsof hij flink nadacht over welke kaart hij op zou gooien. In werkelijkheid verwonderde hij zich over de gordijnrails, die bleken er voor de sier te zitten. Ondertussen stond het zweet mij in de oksels, want m’n nieuwe tactiek om veel roem te geven bleek twijfelachtig. Het zoeken naar een balans in geven en nemen in het kaarten is net als in een relatie. Het moet aanvoelen als veel krijgen voor de ontvanger, waardoor deze gunstig gezind is om ook te geven.

Onder de prijskaarters werd er achteraf nog even onder de gordel gestoten met stoere praatjes. ‘Ooh jij zit niet in de prijzen dus ga je nu al naar huis?!’ En Joost hielp Arie (de nummer 1 met 5783 punten) door de gang van zaken rondom de prijsuitreiking uit te leggen  ‘Je mag nu naar voren lopen.’ Alsof Arie het niet allemaal al eens meegemaakt had…

De volgende klaverjas avonden dit jaar zijn – 18 november en 9 december.