FIT Boys 2 en 3 winnen, 4e en VR2 spelen gelijk

8 oktober 2016
de Webmaster

Vooraf aan de wedstrijden van de FIT Boys- en ST Beilen/FIT Boys-teams was het 1 minuut stil ter nagedachtenis aan Bart Ludwig.

De Van der Velde en Boerhof-equipe speelde thuis tegen DZOH 3. FIT Boys 2 won met 4 – 2.

FIT Boys 3 speelde thuis tegen CEC 2. De Bosman Watermanagement-equipe wint met maar liefst 12 – 0. Alfons Pot doet andermaal verslag:

Het Driede vs CEC

Het was half twee, ik was thuis en zei tegen m’n ouders: ‘Ik moet om kwart voor twee aanwezig zijn.’ ‘Nou,’ antwoordde m’n moeder, ‘dan moet je niet te lang op de wc gaan zitten.’ Ik lachte. ‘Dat is inderdaad wat ik wilde gaan doen.’ ‘Dat weet ik,’ zei ze. Mooi hoe ze me kent.

Deze middag voltrok zich een wonderschoon natuurfenomeen op veld 3. Zij die erbij waren, zullen hier jaren later in het bejaardentehuis op terug komen. ‘Weet je nog…’ Het natuurfenomeen werd ‘het Driede’ genoemd in de volksmond. Zelden werd er zo’n perfecte wedstrijd tentoongesteld, fc Barçelona was trots op ons geweest. ‘Simpel voetballen is het moeilijkst,’ zei Cruijff, maar gisteren hadden wij het even onder de knie. Ik waande mij gelukkig als laatste man omdat ik het wonder overzichtelijk voor mijn neus zag voltrekken. Robert was er voor het eerst bij, zou dit met zijn aanwezigheid te maken hebben gehad?

‘In vier wedstrijden hebben ze 19 voor en 16 tegen,’ wist Sjakie mij voor de wedstrijd te vertellen. ‘Dus voorin zijn ze goed, achterin valt er wat te halen.’ Potverdorie had ik gedacht, moest ik aan de bak? We waren fantastisch, Jorden bedankt voor je deelname. Je was goed bezig als opkomende rechtsback. Wederom speelden wij het 4-4-2 systeem en Berry en Edwin vonden elkaar blindeloos. Tikki takka en Sjakie mocht als spits van hun werk profiteren. Hij poeierde als spits er drie in. Alex was vandaag onze kers op de taart. Waar een tegenstander een routinier richting pensioen zag, wisten wij beter. Onze Pater Familias dut de tegenstander met zijn voorkomen in slaap om vervolgens een panna uit zijn voeten te toveren waar de mond van open valt. Hij was kostelijk op dreef en een genot om naar te kijken. Ondertussen had Robert een vrije bal gekregen op de twintig meter en Berry stiftte de bal over de muur, Edwin ving de bal volgens afspraak op, en lopte hem in één keer over de uitkomende keeper. Fantastische goal. Het stond acht nul bij rust. Bij Sander z’n goal (een fijne pegel in de hoek) was de keeper al bezig om z’n handschoenen aan de wilgen te hangen. Robin loeierde de derde goal binnen en zijn moeder joog aan de zijkant.

De scheids kwam onze kleedkamer in en deed ons een offer we couldn’t refuse. De tegenstander was er flauw van en had gevraagd of de tweede helft twintig minuten mocht duren. Wij stelden een half uur voor. Hoe dan ook, meer kantinetijd!

De tweede helft begon waar de eerste helft eindigde en dat zag je niet vaak bij zo’n uitslag. Meestal verslapte de concentratie omdat het niet meer hoefde, maar onze machine stoomde gretig door. Uiteindelijk scoorde Edwin vier keer en Berry driemaal. Iedereen was het benoemen in dit verslag waard: Niek, Wilmer, Andre, Jeroen, Wesley, Marijn. Na acht minuten in helft twee stond het elf nul, de tegenstander vroeg om te stoppen. Jan Willem stond op het punt om zijn seizoendebuut te maken en dat gunden zij hem nog. Maar toen twee minuten later, mede dankzij Jan Willem, de twaalf nul (assist Niek) in’t netje lag, was’t klaar. De uitstekend fluitende scheids floot namens hen (met ons goedkeuren) af en dat had nog nooit iemand van ons meegemaakt. Uitzonderlijk! Joost was het er niet mee eens, hij wilde nog minstens een half uur verder kijken aan de zijlijn. Uiteindelijk was er maar één verliezer en dat was scheids Geert. Aangekomen in de kantine bleek zijn gehaktbal niet klaar te zijn, hij was te vroeg.

FIT Boys 4 speelde om 17:05 uur uit tegen HFC’15 4. Het werd uiteindelijk 2 – 2 en zo nam de De Cerck-equipe een punt mee uit het Groninger land.

ST Beilen/FIT Boys VR2 speelde thuis tegen LEO Loon VR1. De Jumbo Mulder-dames namen steeds een voorsprong (1 – 0, 2 – 1 en 3 – 2) maar evenzovele malen kwam LEO Loon weer terug. na de 3 – 2, een afstandschot van Marijke de Kruijf van zo’n 30 meter, leek de overwinning binnen. Via een vrije bal en een bal precies in de hoek werd het 3 – 3. En dat was ook de eindstand. MO17-speelsters Romi Pomper, June Kiers en Ilja Beuling deden meer dan verdienstelijk mee. Een vervelend incident zorgde voor de nodige vertraging in de 2e helft. Een LEO Loon-speelster kwam na een duel ongelukkig neer en leek haar sleutelbeen te breken/scheuren. Ze werd met hulp van diverse Beilen/FIT Boys-spelers/toeschouwers naar de kant geholpen. Succes en beterschap namens ST Beilen/FIT Boys.