FIT Boys 2 nam het thuis op Sportpark Noord-West op tegen CSVC 2 en deelde de punten. Bij rust was het 1 – 1 en na 90 minuten was het 2 – 2. FIT Boys 3 ging op bezoek in Hooghalen bij HHCombi 1 en verloor met duidelijke cijfers. Het werd 7 – 0. Dan maar de 3e helft winnen. Jack Pot doet verslag:

Het Driede vs HHC 1

Drup aan de neus en deceptie alom wat de uitslag betreft – 7-0 aan de broek. Slecht nieuws moet je snel brengen is mij geleerd tijdens de studie.

Wat was er gebeurd? Het Driede dat de afgelopen weken fijne wedstrijden had gebald, en nipt verloor van completere tegenstanders als LTC en ACV, stond na afloop met de broek op de enkels in Hooghalen. ‘Soms heb je zo’n wedstrijd erbij zitten, dan wil de bal er niet in en gaat de tegenstander ermee oppe loop.’ Precies wat er gebeurde, en och, HHC waren prima jongens, dus het was ze ook nog wel gegund. Wat zullen ze erop gedronken hebben! Het geeft een fijn gevoel om met 7-0 te winnen, en dat hebben wij ze gegeven. De ‘c’ staat voor naastenliefde toch?

Ik moet u eerlijk bekennen dat wij in’t veld deze luchtige zienswijze niet hanteerden. De frustratie sloeg ons moedeloos.

Toch waren er wel degelijk hoogtepunten aan onze kant, en dan heb ik’t niet eens over onze vele gecreëerde kansen. Wilmer was er weer eens bij. Wat een man. Ik ben even op hem gaan letten, en dan zie je o.a. het volgende: in de rust gooi ik een mal van m’n noppen gemaakt door gras en zand richting de prullebak. Het belandt voor Wilmer z’n voeten, hij raapt het op en steekt z’n vingers door de gaten. Hij tikt iemand naast hem aan en laat het hem zien, zijn vingers in de gaten. Hij lacht erbij. Het kind in hem leeft voort. Als we na de rust het veld opkomen, zegt mijn tegenstander: ‘Oh, die ligt er relaxt bij.’ Ik kijk op, en zie halverwege onze helft Wilmer al klaarliggen op’t gras. Relaxed op z’n elleboogjes in de pollen, wie maakt hem de pis lauw. Fantastisch, wat een man en voorbeeld. Later tijdens een blessurebehandeling flikte hij het weer, hij nam z’n momentjes. ‘Als ik op’t veld net zo voetbal als in de zaal, raakt iedereen in de war!’ zegt hij op een gegeven moment. Ook Jan Willem doet een duit in’t zakje, we staan inmiddels met 5-0 achter. Hij gaat een één twee aan met Anne of Wesley, hij ontvangt em terug, en zegt: ‘OOh dat gaat lekker!’ Ik vind helemaal mooi, op zo’n moment de ironie weten te benoemen vind ik knap werk.

Bij de eerste training van dit seizoen die ik gaf aan de 35+ dames, vroeg ik hen: ‘Wat is’t belangrijkste bij voetbal?’ Ik hoorde allerlei goede antwoorden als verdedigen, de sliding, balbezit, één meer scoren dan de tegenstander. Het antwoord dat ik zocht was – plezier. En dat is er in het Driede zeker. Een uitstekend voorbeeld daarvan vond afgelopen zondag plaats. In onze groepsapp kwam een bericht voorbij van Marijn: ‘Komt er toevallig nog iemand naar Beilen via Assen of Hoogeveen?’ Het was aan het einde van de middag, rond etenstijd. ‘Hoezo, moet je nog wat van de Mac?’ werd er gereageerd. ‘Ja!’ zei Marijn, en een uur later zagen we een foto van Marijn en zijn happy meal dankzij Andre. Lief hé!