6-3 gewonnen, fantastisch nieuws moet je nog sneller brengen! Alex had zijn baard getrimd, vrouw en dochter waren te kijken, dus hij moest er op z’n paasbest uitzien. Zijn manen gekortwiekt en het ging hem voor de wind tijdens onze wervelende tweede helft.
‘Mag ik jullie speelschema alsjeblieft?’ Een onbekende jongeman benaderde Joost na onze thuiswedstrijd. ‘Ik vond het namelijk fantastisch om naar te kijken!’ glimlachte hij. Ik gaf hem groot gelijk! Bij een 3-3 ruststand had Jan Willem enkele wissels toegepast en ik mocht de tweede helft toekijken. Dat was heel mooi, want de tweede helft was schitterend. Tijdens dit schrijven op maandagochtend barst ik van de mooie herinneringen aan zaterdag. Natuurlijk was daar de eerste helft waarin we gelijk opgingen met de tegenstandert. Joost scoorde als spits uitstekend de 1-0. ‘Je zag mij he!’ kwam die op me aflopen om te vieren. De 2-1 was van hoge schoonheid. De bal werd door Sjakie prachtig opzij gelegd op de zestien en ik gaf em een knal. Schitterende wreeftrap diagonaal in de verre linker kruising. Hou op hou op wat mooi. Die zat er lekker in. Vervolgens werd het weer gelijk. Potverdikkie Jeroen viel als keeper uit, z’n enkel. Beterschap! Joost uit de spits en in de goal. Onze derde goal was wederom een assist van Sjakie, Berjon ramde hem erin.
De tweede helft ving aan en Marijn was in topvorm! Scharen, tiki taka, hij wierp tegenstanders met een ipon over de zijlijn. Hij was overal en Alex deed lekker mee met een hakje als hoogstandje. Aanvallend ook zeer sterk, en Niek beloonde zichzelf en het hele team op appeltaart door te scoren!! ‘A a ppeltaaaaaaart!’ riep Edwin toen Niek z’n bal richting goal ging. Hij schreeuwde hem over de lijn. Vader Johan was de trotse grens (bedankt Johan!). Het resultaart van een goed uitgespeelde aanval over links. CakeIe was er vandaag niet bij, we hadden namelijk een overvloed aan spelers en sommigen offerden zich op om de ander te laten spelen. Rick zei bekijk het maar, ik wil aan de bak! De onschuld zelve in het veld toen een tegenstander op de grond lag, je zou hem nog geloven ook. Opbouwend sterk. Habing was ook lekker bezig, Andre sprong dartelend in’t veld, ook Beer werkte hard en sprintte snel&veel naar voren! Één keer raakte hij daarbij in een duel geblesseerd en hij moest het veld helaas verlaten. Beterschap! Dennis genoot aan de zijkant, Wesley brakte uit als laatste man en schudde Edwin de hand. Griffioen liet ons counteren en we scoorden nog twee keer dankzij Edwin. Mooi dat hij er weer bij was! Net als Robin die je goed kunt gebruiken. Ik hoop dat z’n schoonfamilie hem wat vaker laat voetballen.
Als kers op de appeltaart kregen we een penaltie. Anne! Anne! Waar ben je? Anne was er helaas niet, Berjon nam plaats achter de bal. Op dit niveau duikt elke keeper moet hij gedacht hebben, de afwezige Wilmer was het met hem eens. De keeper van Griffioen was echter lui, bleef staan en tikte hem uit het doel. Het was nu voor te lachen. Dit keer vielen de vogels uit de boom van de slappe lach. Ironie kan er wat van.
De kantinetijd brak aan, de gemoederen waren uitgelaten, en daar kwam Niek z’n moeder met de taart als beloning dat haar jongen had gescoord. Het leven was fantastisch. Fuck it, let’s go bowling.
