ST Beilen/FIT Boys MO15, wat doet de uitslag er toe

8 april 2017
de Webmaster

(Verslag: Michiel Bosschert)

ST Beilen/Fit Boys MO15-1 vs Heerenveen MO15-1: over strijd, plezier en lang wachten dat wordt beloond.

Zaterdag 8 april moesten de meiden van MO15-1 een thuiswedstrijd spelen tegen de meiden van het grote Heerenveen. Stipt om 8.15 stonden ze er: 12 speelsters, aangevuld met Renee en Liesbeth van de MO13-1. En ze hadden er zin in! Na een peptalk van coach Michele werd er omgekleed en waren ze klaar voor de warming up. Helaas bleek dat Heerenveen nog dacht dat de wedstrijd om 10.45 uur gespeeld zou worden, dus die waren nog in geen velde of wegen te bekennen. Dat werd dus wachten….. Was er wel gelegenheid om even te kijken bij de wedstrijd van die leuke jongen uit Assen….

Om 10.00 uur was Heerenveen gearriveerd en kon de warming up beginnen. Al snel werd duidelijk dat deze tegenstander z’n best deed om erg professioneel over te komen. Met pionnetjes voor de warming up en allemaal mooie tasjes en trainingspakken. De angst sloop er een beetje in bij onze meiden. Heerenveen stond tenslotte bovenaan en had nog alles gewonnen…..

Om 10.30 kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen. De instructies van Michele waren duidelijk: alles geven, voor elke bal gaan, dan gaan we het ze heel moeilijk maken! Na een paar minuten scoorde Heerenveen de 0-1. Oei, als de koppies maar niet gaan hangen…. Maar niets was minder waar! Inzet was er vanaf de eerste minuut, tot aan het laatste fluitsignaal.

Danielle stond als een tijger in het doel en straalde het vertrouwen uit dat er geen bal doorging.

De verdediging stond weer als een huis. Met een solide Liesan als laatste man voor de pauze en een heel erg goed (en erg snel) spelende Renee in de tweede helft. Manon op rechtsachter verzaakt nooit, maar zeker ook vandaag niet: haar man/vrouw kwam er mooi niet langs! Op links was Janine snel en scherp aan het verdedigen. En ze zette een paar keer prima de buitenspelval open. Als voorstopper is Lisa het best te vergelijken met een pitbull: ze bijt zich vast in de spits van de tegenstander en laat pas los als ze onder de douche vandaan komt!

Op het middenveld speelde Quirijn in de eerste helft als mid-mid een prima wedstrijd. Die blijft lopen en vechten voor elke bal. Anne nam het stokje over in de tweede helft en liet weer zien waarom ze haar zo graag in de MO17 willen hebben: technisch erg goed en veel inzet. Op links waren Manouk in de eerste helft en Rachel in de tweede helft prima schakels tussen voor- en achterhoede. Meeverdedigen als het moest, maar ook snel mee naar voren als het kon. Op rechts gold dat net zo voor Liesbeth. Alhoewel ze 3 of misschien wel 4 jaar jonger was dan haar tegenstanders, deed ze er niet voor onder!

Voorin liet Ilse zich op rechts gelden: ruimte zoeken, diep gaan, maar ook de bal op het middenveld komen halen. Bente op links was vandaag ook in goede doen en liet zich niet van de bal zetten en zocht voortdurend waar de ruimte lag en medespeelsters vrij stonden. Als spits is Kim inmiddels uitgegroeid tot topscoorster van het team. Ook vandaag gingen er weer 3 in, waarvan 1 schitterende vrije trap vanaf 20 meter.

Als coach hoop je dat je team luistert naar je. Vandaag hebben ze dat allemaal gedaan! En hoe. Er was veel strijd en inzet. Maar wat het meest blijft hangen na vandaag is het plezier: lachende gezichten, elkaar aanmoedigen, complimentjes geven en een aai over de bol. En een coach die na afloop apetrots het veld afloopt! En terecht, Michele!

En de uitslag? Wat doet dat er toe als je zo’n wedstrijd hebt gespeeld?